- үстемшілдеу
- сын. Үстемдеу, өктемдеу. Мен қателесіппін, сенікі жөн екен деген мойындау, мақұлдауды айтуға бірбеткей, ү с т е м ш і л д е у мінез-еркі жібермеді (М.Айымбетов, Құмөзек., 14).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.